Η ΣΕΛΗΝΗ

Η ΣΕΛΗΝΗ

Αποτελεί τον μοναδικό δορυφόρο του πλανήτη μας.

Η Σελήνη είναι το πιο κοντινό σώμα στη Γη,
και γι'αυτόν τον λόγο είναι και το πιο καλά μελετημένο.

Είναι επίσης το πρώτο ουράνιο σώμα στο οποίο πάτησε ποτέ άνθρωπος το πόδι του.
Πρόκειται φυσικά για την αποστολή Απόλλων και τον Νηλ Αρμστρονγκ.

          Στην επιφάνειά της κυριαρχούν οι 40000 κρατήρες,
αποτέλεσμα της πτώσης μετεωριτών στην επιφάνειά της.
          Η έλλειψη ατμόσφαιρας της σελήνης δεν την προστατεύει από την πτώση μετεωριτών όπως γίνεται με την γη.

Η θερμοκρασία στην επιφάνειά της κυμαίνεται από -100 ως 100 βαθμούς κελσίου.

Η διάμετρος της σελήνης είναι περίπου 3476 χιλιόμετρα, πολύ μικρότερη από την γη. Οπως είναι γνωστό, η σελήνη παρουσιάζει φάσεις. Το στραμένο προς την Γη ημισφαίριο (που είναι συνεχώς το ίδιο) δεν φωτίζεται από το ηλιακό φως συνεχώς με τον ίδιο τρόπο με αποτέλεσμα σε μια περίοδο 29,5 ημερών (συνοδικός μήνας) να περνάει από όλες τις φάσεις ανάμεσα από πλήρη φωτισμό (πανσέληνος) και καθόλου φωτισμό (νέα σελήνη). Τo φαινόμενο των φάσεων οφείλεται στο γεγονός ότι η Σελήνη γυρίζει γύρω από την Γη πολύ πιο γρήγορα από ότι η Γη γύρω από τον ήλιο με αποτέλεσμα την συνεχή αλλαγή της σχετική θέσης των τριών αυτών σωμάτων και έτσι την συνεχή αλλαγή του τρόπου που το φως του ήλιου πέφτει πάνω στην σελήνη.
Οι διαδοχικές φάσεις μιας ολικής Έκλειψης Σελήνης
Έκλειψη Σελήνης:	Καθώς η Γη φωτίζεται από τον ήλιο δημιουργείται πίσω της ένας κώνος σκιάς. Οταν η σελήνη τύχει να βρεθεί στον κώνο σκιάς της Γης τότε έχουμε έκλειψη σελήνης. Η έκλειψη μπορεί να είναι ολική αν η σελήνη βρίσκεται ολόκληρη μέσα στη σκιά της Γης ή μερική αν μόνο ένα τμήμα της βρεθεί μέσα στην σκιά της Γης. Οταν γίνεται έκλειψη σελήνης αυτή είναι ορατή σε όλο το ημισφαίριο της Γης το ίδιο. Επίσης να παρατηρήσουμε ότι την ίδια μέρα με την έκλειψη Σελήνης έχουμε και πανσέληνο. Στην φωτογραφία επάνω βλεπετε τις διαδοχικές φάσεις μιας ολικής έκλειψης σελήνης.
Παρατήρηση της Σελήνης:	Ακόμα και με ένα ζευγάρι κιάλια, το φεγγάρι είναι ένα συναρπαστικό θέαμα. Παρατηρεί κανείς εύκολα την δομή του διακρίνοντας τις ηπείρους, τις "θάλασσες" και τα όρη. Με ένα τηλεσκόπιο μπορεί κανείς να δει ακόμα και τους μεγάλους κρατήρες. Το να κοιτάει κανείς το φεγγάρι με ένα τηλεσκόπιο και να ψάχνει σε αυτό την δομή όπως εμφανίζεται σε έναν σεληνιακό χάρτη είναι από τις πιο συναρπαστικές παρατηρήσεις και συνάμα και από τις πιο εύκολες αφού το φεγγάρι είναι φωτεινό, εύκολα εντοπίσιμο και έχει πλούσια χαρακτηριστικά.